Warmtepompconcepten

Warmtepompen onttrekken aan de omgeving de warmte die beschikbaar is en zetten die om in bruikbare warmte voor uw woning. Dit verbruikt veel minder energie dan een traditioneel verwarmingssysteem op stookolie, aardgas of elektriciteit. 

Er zijn in de omgeving verschillende natuurlijke bronnen die warmte kunnen aanleveren : de buitenlucht, de bodem en het grond- en oppervlaktewater. Elke bron haalt op zijn eigen manier de warmte uit de omgeving en heeft daarvoor zijn specifieke warmtepomp. Het principe is echter telkens hetzelfde : gratis omgevingswarmte wordt omgevormd tot bruikbare warmte voor uw woning. En door het proces om te keren verkrijgt u op warme zomerdagen bovendien een afkoelingsmechanisme dat de temperatuur in uw woning aangenaam houdt.

Het omvormen van omgevingswarmte naar bruikbare warmte gebeurt op basis van een koelcircuit. De werking ervan kan het best vergeleken worden met die van een koelkast of een diepvriezer. Warmte wordt onttrokken aan voedingsmiddelen en wordt afgegeven via een rooster aan de achterzijde van het toestel. Bij een warmtepomp werkt het net zo : de voedingsmiddelen zijn de bron en het rooster is het verwarmingscircuit van de woning.

Het rendement van een warmtepompconcept is in grote mate afhankelijk van de brontemperatuur (omgevingsenergie) en de afgiftetemperatuur (verwarmingscircuit). Ideaal hebben we een zo hoog mogelijke brontemperatuur en een zo laag mogelijke afgiftetemperatuur, omdat er dan minder opgedreven -en dus minder verbruikt- moet worden.

De afgiftetemperatuur kunnen we zo laag mogelijk houden door, enerzijds, de woning goed te isoleren en, anderzijds, te werken met lagetemperatuurverwarming. Dat is een manier van verwarmen waarbij de aanvoertemperatuur niet hoger is dan 40 graden Celsius, zoals vloerverwarming en wandverwarming. De constante en gelijkmatige manier van verwarmen op lage temperatuur voelt comfortabel en is een stuk energiezuiniger dan normale centrale verwarming, waarbij de aanvoertemperatuur 80 graden Celsius of hoger kan zijn.

De omgevingstemperatuur hebben we uiteraard niet zelf in de hand, maar de keuze van het bronsysteem speelt er wel een belangrijke rol in. 

Een lucht-water-warmtepomp onttrekt warmte aan de buitenlucht. In tegenstelling tot geothermische warmtepompen hoort bij een lucht-water-warmtepomp een buitenunit in de tuin of op het dak. Aangezien de warmtebron (buitenlucht) zeer variabel is en de meeste draaiuren zich situeren tijdens de koudste periodes, ligt het rendement van deze warmtepompen veel lager dan bij de geothermische systemen. Ook de levensduur is heel wat korter.

Geothermische warmtepompen gebruiken de grond als warmtebron, hetzij via een horizontaal captatienetwerk, hetzij via een verticaal captatienetwerk.

Bij een horizontaal captatienetwerk wordt op een diepte van 70 cm tot 150 cm een buizennetwerk ingegraven, waardoor een mengsel van water en glycol zal vloeien dat de warmte van de bodem zal transporteren naar de warmtepomp. Een grasveld is hiervoor het meest geschikt. Om een zo hoog mogelijk rendement te behalen en om beschadiging van het netwerk te voorkomen wordt bebouwing en beplanting boven het captatienet afgeraden. Rechtstreekse zoninval en regen verhogen de warmteafgifte van de bodem. De grootte van het netwerk en het rendement zijn o.a. afhankelijk van de samenstelling van de grond.

Bij een verticaal captatienetwerk is het principe hetzelfde, maar de lussen met vloeistof lopen verticaal i.p.v. horizontaal. Er worden putten geboord tot 100 meter diep en soms zelfs dieper, afhankelijk van de samenstelling van de grond en de warmtebehoefte.

ECO-TECHNIX staat in voor het totaalconcept. Wij analyseren de omgeving en de ondergrond, berekenen de warmtebehoefte en het noodzakelijke vermogen van de warmtepomp, plaatsen het bronsysteem (buitenunit, horizontaal of verticaal captatienet) en het warmte-afgiftesysteem en stemmen alles perfect op elkaar af!

Heb je vragen over de warmtepompconcepten?